اطلاعات مواد غذايي و طرز پخت غذاها

عدسي (خوراكي)
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
    اين نوشتار به هيچ منبع و مرجعي استناد نمي‌كند. لطفاً با افزودن يادكرد به منابع قابل اعتماد به بهبود اين نوشتار كمك كنيد. مواد بدون منبع ممكن است به چالش كشيده و حذف شوند.
عدسي تزئين شده با فلفل سياه همراه با ليموترش

عدسي يا آش عدس، نوعي خوراك است كه ماده اصلي آن را عدس تشكيل مي‌دهد.

اين آش يكي از آش‌هاي اصيل ايراني است كه تقريباً در تمامي نقاط كشور طبخ و معمولاً به عنوان صبحانه خورده مي‌شود.

در طبخ عدسي از عدس، پياز، نعنا خشك، آرد اسفناج و ادويه جات مخصوص استفاده مي‌شود و با نعناداغ و پيازداغ خورده مي‌شود.
    كتاب آشپزي ويكي‌كتاب يك دستور آشپزي در اين رابطه دارد:
عدسي
============
كاچي
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
كاچي زواره اي شامل آرد، كشك، گوشت و روغن گوشت.

كاچي يك دسر ايراني است، ولي مي‌توان آن را در شام به عنوان غذا به همراه نان ميل كرد. كاچي به علت دارا بودن آرد و كره داراي انرژي زيادي مي‌باشد. به عنوان مثال، انرژي حاصل از كره و آرد، به تنهايي، با مقادير داده شده در تهيه اين كاچي، ۳۱۱۵ كالري مي‌باشد كه انرژي قابل توجهي است. به همين دليل براي افراد لاغر و كساني كه دچار ضعف مي‌شوند، دسر مناسبي مي‌باشد.[۱]

كاچي را با آرد، شكر، گلاب، كره، روغن و زعفران درست مي‌كنند. در گذشته با روغن حيواني فراوان تهيه مي‌شد. كاچي را با آرد برنج نيز درست مي‌كنند.
پانويس

    «وب‌گاه آشپز ايراني». بازيابي‌شده در ۱۹ آوريل ۲۰۰۹.

منابع

دريابندري، نجف با همكاري فهيمه راستكار، كتاب مستطاب آشپزي از سير تا پياز، تهران: نشر كارنامه، تابستان ۱۳۸۴. جلد دوم، ص ۱۵۵۹.
    كتاب آشپزي ويكي‌كتاب يك دستور آشپزي در اين رابطه دارد:
كاچي

آبگوشت(شوربا يا ديزي يا پيتي) يكي از غذاهاي سنتي ايران است. در طبخ آبگوشت از گوشت و دنبه گوسفند، گوجه فرنگي (و يا رب گوجه فرنگي) و برخي حبوبات از قبيل نخود و لوبيا استفاده مي‌شود. خوراكي رقيق كه از پختن گوشت و پياز و سيب زميني و حبوبات درست مي‌شود كه در دو مرحله مي‌خورند اول آب آن را با تكه‌هاي نان مخلوط نموده، مي‌خورند (تليت). بقيه مواد را مي‌توان با گوشت‌كوب كاملاً كوبيده و يا نكوبيده با نان، پياز و چاشني مانند ترشي و سبزي خوردن ميل مي‌كنند(گوشت كوبيده). در صورت پخته شدن در ظروف سنگي آن را ديزي سنگي مي‌نامند. برخي افراد از طريق تريد كردن، نان‌هاي بيات و نسبتاً خشك را به مصرف مفيد مي‌رسانند. همچنين ديزي يكي از غذاهاي محلي اراك به شمار مي‌آيد.[۱]

محتويات

    ۱ انواع
    ۲ تاريخچه
    ۳ جستارهاي وابسته
    ۴ منابع

انواع

آبگوشت داراي انواعي مانند آبگوشت بزباش، آبگوشت كشك، آبگوشت گندم و آبگوشت بلغور... است كه در شهرها و مناطق مختلف با محتويات متفاوت چون ادويه ها و غيره پخته مي‌شوند.
تاريخچه

آبگوشت از غذاهاي اصيل ايراني است. يكي از عوامل اين مسئله، شيوه كوچي و عشايري زندگي نياكان ايران، برپايه فرهنگ دامپروري است.[۲] آبگوشت، محصول زندگي يكجا‌نشيني است وكباب، خوراك زندگي كوچ‌نشيني و كوچندگان تنها هنگامي كه به مقصد نهايي مي‌رسيدند، فرصت و شرايط بارگذاشتن آبگوشت را مي‌يافتند.[۳]


جستارهاي وابسته

    آشپزي افغاني
    پيتي
    گوشت‌كوب

منابع

«عباس‌آباد، سفر همدان را خوشمزه مي‌كند». خبرگزاري ميراث فرهنگي. بايگاني‌شده از نسخهٔ اصلي در 2014-02-07. بازبيني‌شده در ‎۱۵ بهمن ۱۳۹۲.
. -country/history-traditional-stew.html.

    . 25wml.

    تارنماي ايران كوك
    فرهنگ معين

پودينگ
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
Pudding
Chocolate pudding.jpg
پودينگ شكلاتي
نوع     Pudding
  پرونده‌هاي رسانه‌اي مربوط به Pudding در ويكي‌انبار

پودينگ يكي از انواع دسرها است. پودينگ‌هايي كه در قديم تهيه مي‌شد، خوراكي بود كه از انواع مواد جامد تشكيل شده بود و يك ماده غذايي اين مواد را به هم اتصال مي‌داد. اين ماده اتصال دهنده ممكن بود از مشتقات ژلاتين باشد يا نباشد؛ حتي گاهي از خون براي بهم چسباندن اجزاي پودينگ استفاده مي‌كردند. معروف‌ترين اين نوع پودينگ، پودينگ سياه است. اين نوع پودينگ‌هاي قديمي امروزه هم در برخي مناطق تهيه مي‌شوند.

امروزه پودينگ بيشتر نوعي دسر است. معمولاً پودينگ‌هاي امروزي را از شير و شكر و ديگر مواد دلخواه تهيه مي‌كنند و اغلب از ماده‌اي كه به پودينگ خاصيت ژله مانند بدهد، همچون ژلاتين، نشاسته ذرت و يا تخم مرغ براي جامد كردن و اتصال مواد داخل پودينگ استفاده مي‌كنند. از نظر ظاهري، بلان مانژ و كاستارد هم بسيار شبيه به پودينگ مي‌باشند.

در طبقه‌بندي كلي‌تر، به هر نوع دسري پودينگ اطلاق مي‌شود.
جستارهاي وابسته

    پودينگ تابستاني
    پودينگ كريسمس
    كرم كارامل

از دانشنامه رشد.
    در ويكي‌انبار پرونده‌هايي دربارهٔ پودينگ موجود است.

ژله
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
ژله

ژله يا لرزانك، آب ميوه پخته شده در شكر حاوي ژلاتين كه در هواي سرد منعقد مي‌شود.در حال حاضر ژله بيشتر به صورت پودر ژله يافت مي شود كه بايد آن را با آب سرد و گرم مخلوط و در يخچال منعقد كرد. به دليل اين كه در اين ماده از ژلاتين استفاده ميشود ، گياه خواران از خوردن آن پرهيز مي كنند زيرا اين ماده از كلاژن پوست و استخوان جانوران تهيه ميشود.[۱]

به دليل استفاده از مواد مختلف داراي طعم‌هاي مختلف مانند پرتقالي، آلبالويي و ... مي‌باشد.
منابع
    كتاب آشپزي ويكي‌كتاب يك دستور آشپزي در اين رابطه دارد:
ژله
    در ويكي‌انبار پرونده‌هايي دربارهٔ ژله موجود است.
================
ژيگو
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
نماد نياز     اين نوشتار نيازمند جعبهٔ اطلاعات استاندارد است. الگوي مناسب را مي‌توانيد در فهرست الگوها بيابيد.
Gigot de 7H avant.JPG

ژيگو (به فرانسوي: Gigot) يك غذاي گوشتي است. گوشت ژيگو بايد نرم و از ران گوسفند يا گوساله جوان باشد.

ژيگو را با روغن، نمك، سبزي معطر و سير طبخ مي‌كنند.
منابع

    رزا منتظمي، هنر آشپزي، جلد اول، ناشر: كتاب ايران، ۱۳۷۶

نشان خرد     اين يك مقالهٔ خرد پيرامون آشپزي است. با گسترش آن به ويكي‌پديا كمك كنيد

عدسي يا آش عدس، نوعي خوراك است كه ماده اصلي آن را عدس تشكيل مي‌دهد.

اين آش يكي از آش‌هاي اصيل ايراني است كه تقريباً در تمامي نقاط كشور طبخ و معمولاً به عنوان صبحانه خورده مي‌شود.

در طبخ عدسي از عدس، پياز، نعنا خشك، آرد اسفناج و ادويه جات مخصوص استفاده مي‌شود و با نعناداغ و پيازداغ خورده مي‌شود.
    كتاب آشپزي ويكي‌كتاب يك دستور آشپزي در اين رابطه دارد:
عدسي
========
آش ترش يكي از غذاهاي سنتي استان همدان و مخصوص ملايري‌هاست. اين آش با كشمش سرخ شده، نخود و لوبيا، سبزي، پياز داغ، ترشي يا سركه و شيره انگور پخته مي‌شود.[۱]
=======
آش ماست يكي از انواع آش است كه مواد اصلي آن را ماست، سبزي (گشنيز، جعفري و اسفناج) و برنج تشكيل مي دهد. آش ماست از غذاهايي است كه نه‌تنها ايراني‌ها بلكه مردم افغانستان و حتي تركيه نيز آن را طبخ و ميل مي‌كنند با اين تفاوت كه به آن تخم مرغ مي‌زنند يا آن را با لوبيا سفيد تهيه مي‌كنند. در ايران نيز مردم تبريز بيش از همه اين آش را مي‌پزند و آن را در ايام خاص مانند ماه رمضان بيشتر مصرف مي‌شود. برخي در آن بلغور مي‌ريزند و معتقدند افزودن نصف به نصف برنج و بلغور طعم بهتري به اين غذا خواهد داد.[۱]

 

جوجه‌كباب يكي از غذاهاي اصيل ايراني و از رده كباب‌هاي سنتي ايران است. در طبخ جوجه‌كباب، قطعات خوردشده گوشت مرغ را براي مدتي تقريباً طولاني (حدود سه ساعت) در يك ظرف پر از آبليمو، پياز خرد شده، زعفران و ادويه‌جات قرار مي‌دهند و پس از اينكه قطعات گوشت طعم‌دار شد، آنها را به يك سيخ بلند مي‌كشند و روي كباب‌پز و به وسيله آتش مستقيم، كباب مي‌كنند. جوجه كباب از غذاهاي بسيار محبوب نزد ايرانيان است.
==========
حليم بادمجان غذايي است ايراني و از غذاهاي سنتي كرمان، شيراز و اصفهان كه با استفاده از بادمجان و گوشت (يا مرغ) پخته شده و با كشك و نان خورده مي‌شود.
طرز تهيه

ابتدا گوشت را با پياز سرخ كرده و مي‌پزيم و بادمجان‌ها را هم سرخ مي‌كنيم. سپس اين دو را با برنج پخته مي‌كوبيم تا كاملاً له شوند. كمي نمك اضافه مي‌كنيم و مي‌گذاريم تا با دو ليوان آب آنقدر پخته شود تا كاملاً بدون آب شود و هم ميزنيم تا كشدار شود. و در انتها كشك را اضافه مي‌كنيم.در نهايت غذا را از روي آتش برمي‌داريم . غذا با تزييني از نعناع داغ، پياز داغ و گردو سرو مي‌شود.[۱]
    كتاب آشپزي ويكي‌كتاب يك دستور آشپزي در اين رابطه دارد:
حليم بادمجان

هويج‌پلو
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد

هويج‌پلو يكي از انواع پلوها در آشپزي ايراني است. اين غذا را معمولاً با هويج فرنگي كه رنگ بهتري دارد درست مي‌كنند.
هويج‌پلو
مواد لازم براي تهيه هويج‌پلو

    برنج خيسانده
    هويج خلال كرده
    شكر
    مرغ يا گوشت پخته شده
    نمك و روغن
    خلال پسته يا زعفران

طرز پخت هويج‌پلو

براي تهيهٔ هويج‌پلو، هويج را با كمي روغن ۱۰ دقيقه روي شعله ملايم تفت مي‌دهند. شكر را با نيم پيمانه آب روي آن مي‌ريزند تابجوشد. برنج را مانند چلو ساده آب‌كش مي‌كنند. هويج را با قاشق سوراخ‌دار از شربت شكر جدا كرده و لابه‌لاي برنج همراه با مرغ يا گوشت پخته شده در ديگ مي‌ريزند. ديگ را روي شعله مي‌گذارند تا دَم بدهد بعد شربت شكر باقي‌مانده را با روغن داغ روي برنج مي‌دهند. دم‌كني مي‌گذارند و شعله را ملايم مي‌كنند. بعد از ۴۵ دقيقه هويج‌پلو دم كشيده است، آن را در ديس پلو مي ريزندو با زعفران يا خلال پسته كه كمي تفت داده شده است تزيين مي‌كنند.
منابع
دريابندري، نجف با همكاري فهيمه راستكار، كتاب مستطاب آشپزي از سير تا پياز، تهران: نشر كارنامه، تابستان ۱۳۸۴، جلد اول، ص ۷۸۸

مرغ سوخاري
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
مرغ سوخاري
Fried-Chicken-Set.jpg
تكه‌هاي مرغ سوخاري
وعده     غذاي اصلي
دماي سرو     داغ
تركيبات اصلي     مرغ
  پرونده‌هاي رسانه‌اي مربوط به مرغ سوخاري در ويكي‌انبار

مرغ سوخاري نوعي خوراك است كه با تكه‌هاي مرغ به ويژه جوجه‌هاي گوشتي تهيه مي‌شود. براي پخت اين خوراك اغلب مرغ را در آرد قرار مي‌دهند و سپس آن را در روغن سرخ مي‌كنند.
جستارهاي وابسته

    آرد سوخاري

منابع

مشاركت‌كنندگان ويكي‌پديا، «Fried chicken»، ويكي‌پدياي انگليسي، دانشنامهٔ آزاد.
    در ويكي‌انبار پرونده‌هايي دربارهٔ مرغ سوخاري موجود است.
[نهفتن]

    ن ب و

غذاهاي سرخ‌كرده

    چيپس موز چايفل بيكن سوخاري استيك سوخاري شكلات مارس سرخ‌كرده بادام‌زميني سرخ‌كرده پيتزا سرخ‌كرده تخم‌مرغ پيچ استيك انگشتي سيب‌زميني سرخ‌كرده مرغ سوخاري نوشابه سرخ‌كرده ماهي سوخاري بستني سوخاري خيارشور سوخاري موزارلا انگشتي پياز حلقه‌اي پيژينيهوس دا هورتا چيپس سيب‌زميني تاتر توت تمپورا چيپس تورتيلا توينكي

    Category رده:غذاهاي سرخ‌شده Portal درگاه:خوراك

 

پوره
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
پوره
MashedPotatoes.jpg
خاستگاه     فرانسه
  پرونده‌هاي رسانه‌اي مربوط به پوره در ويكي‌انبار

پوره (به فرانسوي: Purée) به نوعي مادهٔ خوراكي گفته مي‌شود كه عمدتاً با خرد كردن تره‌بار، سبزيجات، حبوبات وميوه خام و يا پخته در مخلوط‌كن و سپس از الك گذراندن آن درست مي‌شود. پوره به عنوان يك سس در شيريني‌هاي پختني مانند پاي و تارت بر روي خمير قرار گرفته و استفاده مي‌شود. پوره گوجه‌فرنگي، آن (پوره لوبيا)، كره بادام زميني، پوره سيب زميني نمونه‌هايي از انواع پوره هستند.
مواد

    بادنجان، غذاي نمونه بابا غنوج
    باقلا
    (نخود) غذاي نمونه حمص (خوراك لبناني)
    حبوبات لوبيا
    زيتون
    سيب
    هويج
    مانيوك
    نخود فرنگي
    سيب‌زميني
    كدو تنبل
    كدو
    گوجه فرنگي

منابع

مشاركت‌كنندگان ويكي‌پديا، «ピュレ»، ويكي‌پدياي ژاپني، دانشنامهٔ آزاد (بازيابي در ۷ دسامبر ۲۰۱۲).
    در ويكي‌انبار پرونده‌هايي دربارهٔ پوره موجود است.
نشان خرد     اين يك مقالهٔ خرد پيرامون خوردني‌ها است. با گسترش آن به ويكي‌پديا كمك كنيد.

خورش قيمه
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
(تغييرمسير از قيمه)
Gheyme.jpg

خورش قيمه از غذاهاي ايراني است. اين خورش در ميان ايرانيان غذايي پرطرفدار است. براي طبخ آن از رب گوجه فرنگي و پياز سرخ شده، لپه، گوشت قرمز يا گوشت سفيد، سيب زميني به همراه ليموي خشك (ليمو اماني) يا آلو به عنوان طمع دهنده استفاده مي‌شود. ادويه‌اي كه معمولاً در اواخر زمان طبخ به آن اضافه مي‌شود دارچين است. اين خورش به همراه پلو سرو مي‌شود. همچنين در برخي مناسبت‌هاي مذهبي در كشور ايران نيز به عنوان نذري تهيه و توزيع مي‌شود.
    كتاب آشپزي ويكي‌كتاب يك دستور آشپزي در اين رابطه دارد:
خورش قيمه
جستارهاي وابسته

    قيمه‌نثار
    قيمه علاچي

منابع

    نج‍اتي، فروغ، هنر آشپزي ايراني، ته‍ران: خش‍ايار، ۱۳۷۴.
    علي‌اكبري، مه‍ين، هنر آشپزي به‍ارك، ته‍ران: هديه، ۱۳۶۲.
    دستور پخت خورش قيمه
    گورمند

پيوند به بيرون

    طرز تهيه مرحله به مرحله خورش قيمه

[نمايش]

    ن ب و

آشپزي ايراني
نشان خرد     اين يك مقالهٔ خرد پيرامون آشپزي است. با گسترش آن به ويكي‌پديا كمك كنيد.